De Bhutanese etiquette

Driglam Namzha

Driglam Namzha: de Bhutanese etiquette

De Bhutanese manier van omgaan met elkaar, van eten en kledij, verschilt helemaal van de rest van Azië. Een heel aparte etiquette die bekend staat als ‘driglam namzha’.
Driglam Namzha betekent letterlijk ‘een manier om orde te scheppen’. Het is een set van regels en manieren om zich te gedragen, niet alleen op het uiterlijke vlak maar ook op geestelijk vlak.

Het concept werd geïntroduceerd door Shabdrung, een krijgsheer die Bhutan onder een centraal gezag bracht en die vooral bekend staat als de stichter van de talrijke dzongs of versterkte kloosterburchten die het land domineren. Driglam Namzha is geen starre set regeltjes maar is een dynamisch concept dat van generatie op generatie wordt doorgegeven en dat verantwoordelijk is voor de orde in de Bhutanese maatschappij. Grotendeels is het gesteund op de boeddhistische principes van gezond fysiek, verbaal en mentaal gedrag.

We geven graag enkele voorbeelden van hoe Driglam Namzha zich weerspiegelt in het dagelijkse leven in Bhutan.

DE BHUTANESE KLEDIJ

Op fysiek vlak uit Driglam Namzha zich in de eerste plaats in de klederdracht van de Bhutanezen. Alle mannen dragen een gho (een soort rok) tot knielengte die zo gevouwen wordt dat er vooraan een soort tas ontstaat. Vrouwen dragen een kira, een vaak fraai versierd kleed, tot op de enkels met daarop een blouse (wonju) en een kort, zijden jasje (tego).
Wanneer ze een dzong, tempel of overheidsgebouw bezoeken dragen de gewone mannen steeds een witte sjaal (kabney) van de linkerschouder tot de heup. Vrouwen dragen een gelijkaardige sjaal (rachu) gedrapeerd over de linkerschouder. Er zijn verschillende kleuren om de sociale rang van iedereen aan te duiden.

Driglam Namzha is bij uitstek de manier om op een elegante en beleefde manier met elkaar om te gaan, om de maatschappelijke verhoudingen te respecteren, om te werken aan de persoonlijke ontwikkeling en om de Bhutanese eigenheid te bewaren

ETEN IN BHUTAN

Ook tijdens het eten houden Bhutanesen van etiquette. Voor elke maaltijd wordt er kort gebeden. Luidruchtig kauwen wordt niet geapprecieerd en het getuigt van goede smaak om niet meer te nemen dan men kan eten. Voedsel weggooien wordt beschouwd als verspilling. Tijdens de maaltijd zijn voorkeur of afkeur van het eten laten blijken door middel van een gelaatsuitdrukking is ‘not done’. Tenslotte is het niet aangewezen om met gekruiste benen te zitten wanneer men op een stoel zit. Eet men op matten of op de grond dan is de houding in kleermakerszit echter wel het meest aangewezen. De handen blijven voor het lichaam en op de knieën gaan zitten om te eten getuigt niet van goede smaak.

STAPPEN IN BHUTAN

Als een Bhutanees naast een hogere in rang loopt, loopt hij altijd langs links en iets achterop. Grote passen nemen, luide voetstappen, handen op de rug of hand in hand lopen met vrienden, … zijn niet volgens de etiquette. Over het algemeen genomen wandelen Bhutanesen zacht en gracieus.

SPREKEN IN BHUTAN

Luid spreken en de stem verheffen worden als een teken van zwakte gezien. De manier van spreken moet volgens de Driglam Namzha ‘liefde en mededogen’ voor de medemens uitdrukken. Roddelen, schelden of kwaadspreken wordt als een doodzonde beschouwd. Bovendien wordt verwacht dat men duidelijk spreekt. Men wordt verondersteld na te denken wanneer men spreekt en zorgvuldig zijn woorden en het effect ervan af te wegen. Voor zijn beurt spreken zorgt voor decorumverlies.
Ouderen, monniken en mensen met een officiële functie spreekt men respectvol aan. Mensen die jonger zijn kunnen aangesproken worden op een ontspannen manier met gevoel voor goede raad.

MyHimalaya

Verder lezen over onze bestemmingen

Schrijf je in op onze nieuwsbrief