Slenterend door de straatjes van Thamel word je ongetwijfeld aangesproken door een van de vele winkeliers die hun waren aan de man proberen te brengen. Nauwelijks heb je een blik geworpen op een mooie sjaal of een leuk beeldje, en daar start het ‘spel van de verkopers’.
Veel reizigers gaan hier in mee en genieten van de soms vrolijke discussies die ontstaan over de ‘best price’. Anderen hebben er een hartsgrondige hekel aan en zouden niet liever hebben dat er op elk voorwerp een vaste prijs is gekleefd (wat in veel winkels ook meer en meer gebeurt)
Het spel van afbieden is nochtans een traditie in Nepal, met eigen wetten en conventies. Ook Nepalezen zelf spelen dit spel wanneer zij bijvoorbeeld op een plaats komen die ze niet kennen.
Waarop afdingen ?
Afdingen of over de prijs onderhandelen is in Nepal heel gewoon. Nepalezen doen dat ook wanneer ze sommige zaken aankopen.
Toch zijn er een aantal zaken waarop je als reiziger niet verondersteld wordt af te dingen. Veel reizigers die in het Westen vlotjes honderden euro’s uitgeven voor de nieuwste snufjes, ontpoppen zich in landen als Nepal als verwoede pingelaars die overal over beginnen te discussiëren en die de lokale bevolking onder druk zetten.
Zo wordt er tijdens trekkings door sommige reizigers verwoed onderhandeld over prijzen van eten, accommodatie en dranken, hoewel deze vaak door ‘village committees’ zijn vastgesteld. Het gaat hier dan vaak over enkele tientallen rupees (nog geen Euro). Geld dat voor ons als Westerling geen verschil maakt, maar dat voor de arme Nepalezen echt wel een bron van inkomen is.
Sommige reizigers proberen ‘deals’ te maken waarbij ze gratis slapen in lodges op voorwaarde dat ze ook in de lodges eten. Je vindt steeds wel een Nepalese lodge-eigenaar die in dit spelletje meegaat, maar dit gebeurt niet van harte: meestal is het uit puur geldgebrek. Hou dus de eer aan jezelf,hang niet de verwende egoist uit en geef de mensen waar ze recht op hebben. Elke cola, elk zakje noedels wordt soms dagenlang door de bergen omhooggedragen, louter en alleen voor het plezier van de toeristen. Daar mag gerust iets tegenover staan.
Hoe afdingen ?
- Informeer je vooraf over de prijzen bij andere reizigers of bij je lokale gids. Hou er rekening mee dat reizigers graag opscheppen met hun afding-capaciteiten en vaak lagere prijzen vermelden dan wat ze daadwerkelijk betaald hebben. Lokale gidsen doen vaak niet graag uitspraken over prijzen om hun landgenoten die ook hun graantje willen meepikken van het toerisme niet voor het hoofd te stoten.
- Stap niet zomaar de eerste de beste winkel binnen, maar maak een korte tour langs verschillende verkopers om te zien welke prijs zij vragen voor een bepaald item.
- Toon geen al te opvallende interesse in bepaalde voorwerpen: neem een item vast, bekijk het met ‘kritische blik’ en vraag de prijs. Leg het vervolgens terug en vervolg je weg. Check de prijs iets verderop bij een volgende verkoper. Wanneer de prijs daar hoger ligt, reageer dan zeer verbaasd en zeg dat de prijs elders een pak lager ligt. Vraag de verkoper zijn beste prijs.
- Je hebt nu 2 prijzen. Trek ongeveer 1 vierde af van de laagste prijs en ga naar een volgende verkoper. Vertel hem de prijs die je wenst te geven voor het item. Ga eventueel terug naar de eerste verkoper.
- Probeer nu een pakket-prijs te maken samen met andere items uit de winkel of probeer een prijs samen te stellen als je meerdere exemplaren van het zelfde koopt (een 3 kopen, 2 betalen-formule).
- Shop je in de ochtend, probeer dan het ‘eerste verkoop van de dag’-argument. Veel verkopers zijn hier gevoelig aan omdat het geluk brengt.
- Als na al deze stappen een verkoper nog altijd zeer afwijzend reageert op je voorstel, lijkt het me dat je echt wel te weinig hebt geboden.
Afdingen is geen oorlog
Een ding is echter de moeite waard om te onthouden: het is niet de bedoeling om mensen met de rug tegen de muur te plaatsen. Afdingen is geen synoniem voor oorlogvoeren. Reken de prijzen ook altijd even om naar Euro. Je zal verbaasd staan over welke pietluttige bedragen sommige toeristen soms staan te discussiëren. Mensen die meer dan duizend Euro uitgeven voor een reis naar Nepal en dan luidkeels staan te ruzieën over enkele eurocenten, zetten vooral zichzelf te kijk.
Belangrijk is dat zowel jij als de verkoper een goed gevoel over houden aan de transactie.
En misschien word je dan de volgende dag als je aan zijn winkeltje passeert, wel weer luidkeels verwelkomd als een ‘echte vriend’.
Heb je zelf tips, laat ze dan gerust achter als een reactie.
